اتصالات الکتروفیوژن :

در اتصالات الکتروفیوژنی، سیم های مخصوصی بین جدار خارجی‌ و داخلی اتصال جاسازی می شوند.‌ تمامی اتصالات‌ دارای دو فیش یا ترمینال هستند که از طریق آن به دستگاه وصل می‌شوند و مطابق با جنس، سایز و گرید اتصال دارای بارکد مخصوص می باشند که به وسیله قلم نوری دستگاه‌ خوانده می‌شود.

انواع اتصالات پلی‌ اتیلن :

• بوشن یا کوپلر
• ریدیوس ‌یا تبدیل
• درپوش ‌یا پک
• سه‌ راهی
• زانو
• زین جهت انشعاب‌
• تی‌ اف (TF) برای اتصال شبکه فولادی ‌و پلی‌ اتیلن
• شیر

مراحل جوشکاری الکتروفیوژن :

برای استفاده از یک جوش الکترو‌فیوژن ۱۰ مرحله‌ لازم به اجرا می باشد که این مراحل‌ شامل موارد زیر است :

1. کنترل لوله، اتصالات و دستگاه
2. برش دقیق و گونیای دو سر لوله
3. تراش سطح لوله یا اتصال به وسیله ابزار اسکراپر برای زدودن اکسید سطج کار
4. استفاده از حلال مناسب‌ و شست‌ شوی محل جوشکاری‌ از طریق استن
5. نشانه گذاری میزان مجاز ورود لوله داخل اتصال
6. اتصال اجزاء جوش به یکدیگر
7. قرار دادن اجزاء جوش به شکل دقیق‌ و صحیح‌ درون گیره ابزار مولتی کلمپ
8. اتصال فیش های دستگاه الکتروفیوژن به دو ترمینال‌ اتصال و کشیدن قلم نوری بر روی بارکد
9. یاد‌داشت‌ زمان سرد شدن و رعایت دقیق آن
10. کنترل عملکرد شاخه‌ ها

کنترل کیفی به روش مخرب جوش الکتروفیوژن :

تست ترکیدگی‌ سریع

با تزریق آب به درون نمونه ای از اتصالات جوشکاری که قبلا برش داده شده و یک سر آن توس درپوش مسدود شده است تا زمانی که باعث‌ ترکیدگی نمونه آزمایش شود. ترکیدگی‌ از محل اتصال سبب رد شدن جوش خواهد شد

تست هیدروستاتیک

در این تست نمونه انتخابی از جوش وارد یک حمام آب گرم با دمای ۸۰ درجه سانتیگراد شده و فشار آب تا ۲۰ psi به مدت ۱۶۴ ساعت اعمال می شود و سپس از نظر ترکیدگی چک می شود.