توانایی اشتغال

لوله‏ های پلاستیکی اغلب از پلیمرها ساخته می‏شوند و ترکیبات آلی دیگری نیز به همراه دارند و لذا قابل اشتعال می‏باشند. البته پلاستیک‏های متعدد رفتارهای کاملاً متفاوتی را در مقابل آتش از خود نشان می‏دهند در بیشتر موارد آتش موجب تجزیه شیمیایی در ساختار لوله ‏های پلاستیکی گردیده و محصولات حاصل از احتراق این لوله‏ ها موجب گسترش و افزایش حجم آتش می‏شوند.

رده بندی لوله های پلاستیکی از لحاظ تحمل فشار

به غیر از لوله‏ های مورد استفاده در فاضلاب و سیستم‏های تخلیه همه لوله‏ های پلاستیکی از لحاظ تحمل فشار رده‏ بندی شده‏ اند. به شکل کلی سه شیوه استاندارد برای رده‏ بندی لوله‏ های پلاستیکی از لحاظ تحمل فشار موجود است که عبارتند از:

۱- عدد شجول (schedule number):
که از رابطه (P/S×۱۰۰۰ )قابل محاسبه است که در آن (P) فشار سیستم (سرویس) مورد نظر و (S) حد مجاز تنش (allowable stress) است و روشن است که هر دو بایستی با واحدهای یکسان در این فرمول قرار داده شوند.

۲- نسبت ابعادی استاندارد (SDR):
SDR که مخفف (Standard dimension Ratio) است از تقسیم قطر خارجی لوله به ضخامت آن قابل محاسبه است.

۳- رده‏بندی عددی برای سطح فشار قابل تحمل:
 در این شیوه برای هر لوله فشار قابل تحمل به صورت عددی مشخص می شود. برای مثال رایج ترین رده‏های فشاری لوله ‏های پلاستیکی عبارتند از ۵۰، ۱۰۰، ۱۲۵، ۱۶۰، ۲۰۰، PSI 315. بعضی مواقع نیز برای رده‏ بندی فشاری و شناسایی لوله ‏های ترموپلاستیکی از کدهای چهار رقمی و یک پیشوند الفبایی که نشان دهنده‏ ی نوع پلیمر است، استفاده می شود. رقم اول و دوم این کد چهار رقمی به ترتیب نشانگر نوع و پایه‏ ی رزین و رقم سوم و چهارم میزان فشار مورد نیاز جهت تست هیدرواستاتیکی لوله را به صورت تقسیم شده بر ۱۰۰ و برحسب Psi بیان می‏دارند. برای مثال کد “۱۱۲۰ “ PVC نشانگر لوله‏ ای است که از جنس پلی‏ وینیل کلراید PVC نوع ۱ و پایه (grade) 1 شاخه شده است و فشار تست هیدرواستاتیک آن psi 2000 ( معادل Mpa 8/13) می‏باشد.

مقاومت و پایداری لوله های پلاستیکی

آزمایش‏های مختلف انجام شده در آزمایشگاه‏های مجهز صنعتی و همچنین تجربیات عملی در محیط‏های عملیاتی حاکی از آن است که لوله‏ های پلاستیکی (از نوع ترموپلاستیک‏ها) مدفون در زیر خاک در برابر حملات هر نوع باکتری، قارچ و دیگر میکرو ارگانیسم‏ها (موجودات ذره بینی) کاملاً ایمن می‏باشند.

استقامت در مقابل عوامل جوی

لوله های پلاستیکی زمانیکه در معرض اشعه ‏ی ماوراءبنفش (UV) قرار گیرند مستعد تجزیه شیمیایی و فساد و تباهی به وسیله ی آن هستند تابش اشعه ‏ی ماوراءبنفش بر سطح لوله‏ های پلاستیکی موجب ترد و شکننده شدن آن‏ها و در نتیجه مستعد شدن آن‏ها برای ترک خوردگی می شود. امروزه به وسیله ی افزودن مواد بازدارنده‏ی تابش‏های ماوراءبنفش و تغییر در فرمولاسیون لوله‏ های پلاستیکی این لوله‏ ها را در مقابل عوامل جوی مقاوم می‏نمایند.

برای اطلاعات بیشتر به بخش چهارم مراجعه کنید.