افزودنی‌ها در فرمول بندی پلی اتیلن ضروری به نظر میرسد در حالی برخی اجزاء دیگر را بنا به ضرورت فرآیند و محصول، می‌توان به مواد اضافه کرد یا از حضور آن صرفنظر نمود، مثل تقویت کننده یا رنگ.
مواد افزودنی عبارتند از:
- آنتی اکسیدان ها
- پایدارکننده های نوری
- رنگدانه ها
- عامل ضد چسبندگی
- مواد لغزاننده (فیلم)
- مواد تقویت کننده
- عامل ضد تجمع الکتریسیته ساکن
- مواد به تاخیر اندازنده ی شعله
- لاستیک ها
- دوده
- عوامل شبکه ای کننده
پایدارکنندگی اکسیداسیونی پلی اتیلن سنگین
یک قطعه‌ی پلی‌اتیلنی زمانی که در طول عملکرد خود تحت تنش قرار می‌گیرد، و یا زمان قالب گیری و شکل دهی همزمان در معرض سطوح داغ و اکسیژن هوا قرار می‌گیرد برای پیشگیری از تخریب اکسیداسیونی از طریق افزودنی آنتی‌اکسیدانت بایستی محافظت شود.HDPE در قیاس با PP از حساسیت کمتری نسبت به اکسید شدن برخوردار است، و همین امر موجب می‌شود غلظت کمتری از آنتی اکسیدان برای پایدارکنندگی آن کافی باشد.مثل PP افزودن پایدارکننده به پلی‌اتیلن را در حین ساخت و پلیمریزاسیون آن و یا زمان فرآیند ذوب و اختلاط آن در اکسترودر، قبل از مرحله تبدیل کردن این پلاستیک به گرانول، می‌توان به آمیزه‌ی آن اضافه کرد.پایدارکننده های پلی‌اتیلن همان هایی هستند که به برای محافظت PP به آمیزه آن افزوده می‌شوند منتهی در اینجا غلظت این افزودنی به ندرت از ۰٫۱% بیشتر می شود.
مهمترین ویژگی های آن
• سازگاری با پلیمر
آنتی اکسیدان‌هایی که برای پلی‌اتیلن مصرف می‌شوند همان هایی هستند که برای پلی پروپیلن مورد استفاده قرار می‌گیرند. با وجودی که ترکیبات فنولی با جرم ملکولی متوسط و سنگین به عنوان پایدارکننده‌های حرارتی فعال در دراز مدت برای پلی‌اتیلن به حساب می‌آیند ولی در غلظت‌های (۰٫۰۳ – ۰٫۱۵)% را به عنوان پایدارکننده‌های حین فرآیند به کار می‌روند.